In alle gevallen moet de hooiruif die je kiest veilig zijn met afgeronde randen en geen potentiële beknellingen. De beste hooiruiven moeten stevig zijn zodat ze niet kunnen worden omgekanteld, en gemakkelijk schoon te maken zijn om schimmel en puin te minimaliseren. De grootte, het aantal en de plaats van de hooiruiven zijn belangrijke overwegingen om gelijke kansen voor alle paarden op de weide te garanderen.
Voedersystemen voor paarden zijn zo gevarieerd als iemands verbeelding. Je hebt waarschijnlijk al enkele voedersystemen gezien, variërend in stijl van standaard hooiruiven aan de muur die gebruikt worden in stallen en inloopschuren tot grote ronde of vierkante ruiven. Ze kunnen ook gemaakt zijn van gaas- tot gaas- en nettenconstructies die hooi vasthouden. De beste keuze is degene die het beste past bij je individuele situatie en de eetgewoonten van je paarden.
Verschillende vormen en maten
Hooiruiven zijn er in verschillende vormen en maten – rond, vierkant, met of zonder schaduwdoek over het hooi, met verschillende afmetingen tussen de latten en verschillende afmetingen “bakken” om vallend hooi op te vangen. Deze variëren in stijl.
Het hooi in een voederbak met kegels is voor de helft bedekt, en afgeronde, metalen uitsteeksels steken omhoog om te verhinderen dat het paard alleen zijn hoofd en hals bij de ruif kan steken. Een baal die in de ”cone feeder” is geplaatst, is volledig ingesloten en toegankelijk via spijlen of latten. Een “curtain feeder” werkt als een roterende voorziening die de toegang gedurende bepaalde perioden sluit en opent. Van de drie systemen ging volgens een studie het meeste hooi verloren in de” cone feeder”.
Hooirekken (vrijstaand of aan de muur bevestigd) zijn decennialang een gangbaar voermiddel geweest, maar ze zijn uit de gratie geraakt omdat ze veel afval veroorzaken doordat het hooi eruit wordt getrokken en op de grond valt.
Een plastic “hut” voederbak van een paar honderd kilo kan over grote of meerdere kleine balen worden geplaatst om een stationaire en beschermde plaats te bieden om te eten. Een voordeel is dat de hooiruif gemakkelijk kan worden verplaatst naar verschillende delen van het terrein om te voorkomen dat de grond herhaaldelijk op één plaats wordt omgewoeld en vertrapt.
Een ander nuttig voedersysteem voor veld of paddock maakt gebruik van netten van geweven polypropyleen die rond een grote ronde baal of verscheidene kleine vierkante balen worden gewikkeld. Deze netten houden het hooi opgesloten en zorgen voor een veilige voederopstelling zonder metaal of scherpe randen. Het net vertraagt ook de opname en omdat het een klein draagbaar voorwerp wordt wanneer het geen hooi bevat, kunnen de ruiven gemakkelijk over het terrein worden verplaatst.
Slow Feeders
Variaties op het thema van een “langzame” voederbak zijn er in de handel in overvloed. Dergelijke “slow” feeders beperken de opname door het gebruik van netten, gaas of roosters, waardoor de paarden gedwongen worden hun voedsel te “grazen” in plaats van snel hooi te verorberen in een korte tijdspanne. Deze langzame voedersystemen zijn uiterst nuttig om de darmgezondheid te maximaliseren en ook om te beschermen tegen zwaarlijvigheid door overconsumptie en om verveling door snelle consumptie tegen te gaan
Sommige paarden leven of worden alleen gevoerd en doen het dus prima met een kleine hooiruif of net, of met een tractorband die binnenstebuiten is gekeerd om te dienen als een veilige voederbak die hooi op één plaats vasthoudt. Voorzichtigheid is geboden bij het gebruik van omgekeerde banden met veulens, omdat ze de neiging hebben erin te klimmen en vast te komen zitten, of ze kunnen op het rubber kauwen en het inslikken.
