Er is de laatste tijd veel gepraat over koelpasta in de pc-liefhebbersscene, met steeds meer bedrijven die hun eigen tubes thermische goo uitbrengen. Een laag thermisch materiaal tussen uw CPU en de koeler blijft een essentieel onderdeel van elke pc-build, en die situatie zal niet snel veranderen. Het wordt gebruikt op bijna elk heetlopend onderdeel van uw pc, van chipset-koellichamen tot grafische kaarten, en het wordt ook gebruikt in zowel lucht- als watergekoelde pc’s.
Met een enorme hoeveelheid koelpasta’s op de markt, waarbij allerlei materialen worden gebruikt, kan het moeilijk zijn om de juiste te kiezen en de verschillen daartussen te vinden. Bovendien zijn er nu vier verschillende formaten CPU-heatspreaders om mee te content, die elk hun eigen manier van koelpasta vereisen. In dit artikel bespreken we wat koelpasta’s zijn, hoe ze werken en enkele van hun kenmerken.
Wat is koelpasta?
Koelpasta’s, ook wel thermische vetten of thermische verbindingen genoemd, zijn stoffen die worden aangebracht tussen de processor en het koellichaam. Bij elektronicawinkels kun je kleine buisjes koelpasta kopen, soms vergezeld van een klein schepachtig stuk gereedschap dat een applicator wordt genoemd.
Als je een pc bouwt, heb je een tube koelpasta nodig om je pc soepel te laten werken. Sommige CPU-koellichamen worden geleverd met vooraf aangebrachte koelpasta’s, zodat je deze kunt installeren en aan de slag kunt. Sommige hardwareliefhebbers zullen echter zweren bij hun favoriete merk koelpasta en handmatig aanbrengen.
De rol van koelpasta’s is om warmte weg te leiden van de CPU naar het koellichaam. Het koellichaam voert vervolgens de warmte weg van de hardware. Dit houdt de CPU koel, vooral als het hard bezig is met het verwerken van taken.
Koelpasta is gemaakt met dit microscopisch kleine landschap in gedachten en bevat deeltjes van submicronformaat om zelfs de kleinste openingen in deze oppervlakken met warmtegeleidende materialen op te vullen. De feitelijk gebruikte materialen variëren tussen pasta’s. De originele koelpasta’s waren grotendeels gemaakt van siliconenvet en presteerden relatief slecht in vergelijking met het huidige materiaal met keramiek.
De kenmerken van koelpasta’s
Je zou kunnen denken dat het plaatsen van een metalen onderdeel tegen een ander zou resulteren in voldoende contact om de warmte effectief van het ene onderdeel naar het andere te geleiden. In werkelijkheid zijn er echter verschillende factoren die een efficiënte warmteoverdracht verhinderen. Ten eerste, hoewel de oppervlakken van metalen componenten vaak worden bewerkt om ze plat te maken, heb je een bijna onmogelijk vlak oppervlak nodig om de beste thermische overdracht te bereiken – als het niet helemaal vlak is, begin je al snel het vermogen van de twee oppervlakken om te geleiden in gevaar te brengen. warmte onderling.
De resulterende oppervlakken zien er misschien plat uit voor het menselijk oog en sommige hebben zelfs een spiegelafwerking, maar op microscopische schaal zullen er pieken en dalen in de oppervlakken zijn die perfect contact over het hele gebied verhinderen. Bovendien zitten de componenten zelf mogelijk niet perfect vlak. Zelfs als je een oppervlak zou bereiken dat zo perfect is als uw gemiddelde ruimtetelescoopspiegel, zou je waarschijnlijk binnen enkele minuten uw CPU oververhit zien raken.
Het antwoord op al deze problemen is koelpasta. Het zorgt voor een vervormbare laag tussen de twee oppervlakken die zich onder druk uitspreidt wanneer je bijvoorbeeld je koeler op de heatspreader van je CPU monteert. Het vult die microscopisch kleine pieken en dalen en strijkt alle andere onvolkomenheden weg. De pasta zelf is warmtegeleidend, waardoor de perfecte vulling voor deze componentensandwich ontstaat.
Koelpasta’s worden gemaakt met dit microscopisch kleine landschap in gedachten en bevatten deeltjes van submicronformaat om zelfs de kleinste openingen in deze oppervlakken op te vullen met thermisch geleidende materialen. De feitelijk gebruikte materialen variëren tussen pasta’s. De originele koelpasta’s waren grotendeels gemaakt van siliconenvet en presteerden relatief slecht in vergelijking met het huidige materiaal met keramiek.
